พึม ๆ คือ

• ว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.

• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พึม:     ว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

คำอื่น ๆ

1. "พึงรับได้" คือ
2. "พึงสังเกต" คือ
3. "พึงเก็บได้" คือ
4. "พึงใจ" คือ
5. "พึม" คือ
6. "พึมพำ" คือ
7. "พึมพํา" คือ
8. "พึมๆ พําๆ" คือ
9. "พึ่ง" คือ
10. "พึงใจ" คือ
11. "พึม" คือ
12. "พึมพำ" คือ
13. "พึมพํา" คือ